Verander de wereld en begin bij jezelf luidt het gezegde. Voor mij is dit een waarheid. Een ander kun je niet veranderen, maar jezelf des te meer.
Het probleem is meestal, dat je niet weet hoe je dat moet doen, als je het bewust wilt. Gebruik maken van de spiegel, de ander, geeft ons een geweldig inzicht en een mogelijkheid te checken hoever we met onszelf zijn, want je kunt net zoveel veranderen als je wil. Veranderen betekent niet, dat je een andere, onherkenbare persoon wordt. Veranderd ben je ook al, als je een mening verandert, of als je het haar anders knipt of kleurt. Je op een andere manier uiten geeft dus al verandering, op welke manier je dat ook doet. Het kan dus lijken, dat je heel erg veranderd bent in de ogen van de ander, terwijl je maar iets veranderd bent. Veranderen doen we elke dag wel een beetje.
Het is eigenlijk niet mogelijk om niet te veranderen.
Wat je ziet in de ander, ben jezelf. Hoe je de ander beoordeelt is dus een beoordeling van jezelf. Als je dat maar wilt zien.
Je kunt dus beginnen met veranderen wanneer je maar wilt. Op het moment dat je dat wilt, kijk je naar wat je ziet in de ander en daar begin je dan mee in jezelf. Bijvoorbeeld: je wordt boos op de ander, omdat die geïrriteerd is door een kind die aandacht vraagt. Dit kun je dus vertalen naar jezelf. Je bent boos op jezelf, omdat jij geïrriteerd wordt als jouw kind in jou aandacht vraagt. Zo zal de ander steeds laten zien wat je vervolgens aan jezelf kunt doen.
Het grote probleem van veranderen is, dat je uit je comfort-zone (dit is de zone waarin je je veilig voelt) moet komen. Het vraagt altijd om stappen te nemen, die je nog niet eerder hebt gezet en dat voelt onveilig, onzeker. De kunst is om die onzekerheid volledig te accepteren en het te ervaren als de weg naar zekerheid. Als je een ervaring herhaalt, wordt je er zekerder door, krijg je meer zelfvertrouwen. De comfort-zone wordt groter. Dat gaat vaak via onzekerheid en spanningsgevoel. Veranderen is vaak nodig om tot genezing te komen.